The herbal experience Ooit zonder bril (sterkte -6) een donkere
sauna ingestapt, vol met stoom en kruidige rook, met je sarong nog
aan? Wij wel en het was een hele ervaring! Evenals de fietstocht
er naartoe.
Onder andere vanwege een gepland bezoek aan de herbal sauna, hebben
we fietsjes gehuurd. Ze zijn een beetje brak, maar ze rijden. Voorop
zit zo'n schattig mandje, als bij kinderfietsjes.
Engelse les
Via de Lao-versie van de Arc de Triomphe komen we bij Pha That Luang,
ofwel Great Stupa. Dit is het nationale symbool van Laos. Geheel
opgetrokken uit beton en helemaal goudgeel geschilderd. Best mooi.
Maar veel leuker was het gesprek met een monnik dat we daar hadden.
Hij vroeg ons het verschil uit te leggen tussen 'to prefer' en 'would
rather' en om daarna zijn engelse oefeningen na te kijken. Schattige
he! Nog een tijdje zitten praten over Laos en Nederland. Het is
onmogelijk om uit te leggen dat er in Nederland geen Wats zijn,
geen monniken en geen bergen.
Kompas biedt uitkomst
De fietstocht naar Wat Sok Pa Luang (daar waar de herbal sauna is)
duurt lang. Dit komt voornamelijk omdat we keer op keer hopeloos
verdwalen. We zien al rood van het stof en hebben honger als een
paard. Met wat gebarentaal kopen we een zakje gefrituurde uienhapjes.
Ze zijn vet maar best lekker. Telkens als we weer weten waar we
zitten, verdwalen we opnieuw. Onze kaart is niet optimaal en alle
straataanduidingen zijn in het Lao-schrift. Dit is vergelijkbaar
met het Thais en absoluut onleesbaar. Uiteindelijk komen we er met
behulp van ons kompas wel uit. Als we het gouden dak van de Wat
door de bomen zien schitteren, slaken we een zucht van opluchting.
Niet wetend wat er nog allemaal zal volgen…
Vuur en rook
Als we midden op het terrein van de Wat staan, zien we allerlei
gebouwen. Maar niets dat op een sauna lijkt. Een oud mannetje neemt
ons mee naar wat houten hutjes op palen, nabij de ingang van de
Wat. Dit hadden we ook niet echt voor ogen bij het zoeken naar een
sauna-gebouw. Onder het hutje wordt een vuur gestookt. Vanwege de
kruiden die erop gegooid worden, is er een fikse rookontwikkeling.
Op de veranda zitten wat mensen thee te drinken (dat correspondeert
in elk geval met de beschrijving in de Lonely Planet). We zien alleen
maar Lao-mannen! We kijken elkaar nog eens aan: ' vaag!'. Er is
geen kleedkamer en dus kleed ik me om op het toilet. Neus dicht
en verstand op nul; dit is tegen alle hygienische voorschriften,
om met blote voeten op een hurktoilet om te kleden. Ik doe alles
uit en mijn sarong om, want ik heb geen idee wat de bedoeling is.
Er zijn met name lokale mensen, maar gelukkig zien we ook een paar
toeristen! Johan krijgt ook een sarong. De bedoeling is dat je die
omhangt en je ter plekke daaronder uitkleed. Je spullen kun je ergens
op een schapje leggen.
Het grote zwarte gat
Het is te warm om mijn bril op te houden, daarom schuifel ik als
een slechtziende met mijn arm op zijn schouder achter Johan aan.
Na de deur volgt een nat leren gordijn en daarna een ruimte vol
met stoom en rook. Op de tast ga ik op een bankje zitten. De ruimte
is superklein en superwarm. Johan ziet iets meer en constateert
dat we onze sarong moeten omhouden. Als ik wat wil opschuiven, stuiten
mijn voeten op een gloeiend hete pijp. Hier komt dus de stoom door
naarboven. Het is echt doodeng, want je ziet niets (ik al helemaal
niet) en we weten ook niet echt wat de bedoeling is. Als we helemaal
doorrookt zijn, schuifelen we weer naar buiten. Van dompelbaden
hebben ze hier nog nooit gehoord! Op de veranda kun je afkoelen.
En daarbij drinken we natuurlijk een kopje kruidenthee. Naar officieel
Lao-gebruik moeten de vrouwen een trapje lager zitten, maar ik schaar
me naast Johan op het hoogste niveau, gewoon tussen de mannen. Nu
we eenmaal weten hoe het werkt, gaan we nog een keer. Johan neemt
ook nog een traditionele massage. Ik weet hoe een Thaise massage
gaat, dus ik zie daar vanaf (dat vond ik namelijk niet zo fijn).
Johan is na afloop ook niet wild-enthousiast over de aanpak van
een Lao-massage (teveel kraak- en duwwerk).
Geheel doorrookt en
plakkerig fietsen we (zonder kompas!) terug naar het centrum. Dit
hadden we niet willen missen. Juist omdat er heel veel lokale mensen
gebruik maken van deze sauna. Hoewel de kruiden eigenlijk een paar
uur lang in je huid moeten trekken, gaan we toch maar even douchen
als we terug in onze kamer zijn.
|
